Osoby oprowadzające wycieczki oraz turystów indywidualnych po danym miejscu to przewodnicy turystyczni. Dzielą się oni na kilka kategorii w zależności od specjalności. Jednym z rodzajów uprawnień przewodników turystycznych są tzw. przewodnicy miejscy. Zajmują się oprowadzeniem turystów po jednym mieście, a także po poszczególnych obszarach i obiektach znajdujących się w na terenie miasta lub w strefie podmiejskiej. Poszczególne kategorie przewodników często łączą się np. przewodnik terenowy, który oprowadza osoby po danym regionie czy całym województwie może wcielać się również w rolę przewodnika miejskiego, kiedy wycieczki podróżują do kilku miast.
Czym się zajmuje przewodnik miejski?
Taka osoba opowiada turystom o historii miasta i poszczególnych obiektach na jego terenie. Musi zadbać wówczas o przekazanie pełnych informacji w jak najciekawszy sposób dla danej grupy wiekowej. Przewodnik powinien również dobrze znać historię państwa i świata, a także historię sztuki i architektury, aby być jak najlepiej przygotowanym i mieć szeroką wiedzę. Informacje o danym mieście można łączyć z historią i kulturą Europy oraz świata.
Podczas trwania wycieczki do zadań przewodników należy również dbanie o bezpieczeństwo i komfort turystów. Żeby zostać przewodnikiem miejskim trzeba posiadać odpowiednie uprawnienia, a można je zdobyć dzięki ukończonym kursom i szkoleniom. Takie kursy organizują często kluby PTTK, biura podróży oraz różne organizacje, które posiadają zezwolenia od Marszałka województwa. Jedną z takich organizacji jest grupa licencjonowanych przewodników z Poznania o nazwie VisitPoznan. Więcej informacji można znaleźć na stronie http://visitpoznan.info/oferta/kurs-przewodnicki/.
Kto się nadaje na przewodnika miejskiego?
Praca przewodnika turystycznego nie jest pracą dla każdego. Powinna być to osoba otwarta i komunikatywna, która lubi pracę z ludźmi. Człowiek taki najczęściej opowiada z pasją o mieście, ma poczucie humoru, a także jest odporny na stres. Przewodnicy w każdej sytuacji muszą zachować opanowanie i spokój oraz posiadać dużą wytrzymałość fizyczną. Praca przewodnika ma charakter sezonowy i trzeba się liczyć z tym, że można pracować także w dni świąteczne. Do głównych chorób zawodowych przewodników należą choroby narządów mowy oraz dolegliwości kręgosłupa i kończyn dolnych. Od kandydatów często wymaga się bardzo dobrej znajomości języków obcych jeżeli chcą oprowadzać wycieczki zagraniczne.
